Zondag 31 augustus jl. gaat de geschiedenis in als de dag waarop het vanwege het afsmelten van het poolijs voor het eerst mogelijk was om rond de noordpool te varen. "Rondje Noordpool" kopt het AD en "Noordpool voor het eerst omvaarbaar" meldt de Volkskrant. De zeeroutes langs de noordpool via Canada en Rusland liggen momenteel tegelijk open. Inderdaad, dat is een wereldhistorisch feit - tenminste, voor zover wij geschiedenis kunnen schrijven. Als we het afzetten op de geschiedenis van de aarde zelf, is het echter niet zo opzienbarend. Onlangs zag ik de Video-trilogie ‘Amazing Planet' van National Geographic (in samenwerking met NASA). Je komt dan onder de indruk van de ontwikkeling die onze planeet heeft doorgemaakt over miljarden jaren. Er is een tijd geweest dat de aarde nog geen vast oppervlak had. Er was alleen nog vloeibaar gesteente. Er is een tijd geweest dat het duizenden jaren achtereen op aarde regende. Er ontstonden oceanen, ze verdampten en ontstonden weer. Continenten werden gevormd, dreven uiteen, naar elkaar toe en weer uiteen. Bergketens werden geboren en zonken weer in de aarde terug. Er is een tijd geweest dat heel de aarde met ijs bedekt was. En op die aarde verscheen de mens, geest-drager en Gods kroon op de schepping. Hoe gróót is God! En hoe waar is Psalm 8: "Zie ik de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren door u daar bevestigd, wat is dan de mens dat u aan hem denkt...?" Wij praten over het milieu en over reductie uitstoot CO2. Aktievoerders storten rotsblokken in zee, omdat ze boos zijn op garnalenvissers. We hebben een partij voor de dieren. Maar laten we niet vergeten dat "moedertje" aarde ook haar eigen programma heeft...