De kerkdienst gehouden in de Stadsdennenkerk te Harderwijk op 14 juli 2013. In deze dienst werden de leden van de Protestantse Wijkgemeente Veldkampkerk welkom geheten. In hun kerkgebouw dat nu gesloten is, werd op 7 juli 2013 de laatste dienst gehouden.

Beste mensen,
Wij heten elkaar hartelijk welkom in dit gezamenlijk tehuis: De Stadsdennenkerk. U heeft allemaal uw plek gevonden!? (welkom, alle plaatsen zijn vrij!) Misschien zit er wel iemand op uw plaats. In dat geval heeft u een bijzondere blijk van barmhartigheid bewezen aan uw broeder of zuster die tot Christus wil komen...
Nu kan het zijn, dat er naast u, voor u of achter u iemand zit die u nog niet kent. Laten we elkaar daarom even de hand schudden en zo nodig even onze naam zeggen.
Vanaf nu zijn we een grote familie. Wij zeggen dan ook niet: "Schuif maar bij ons in" maar we maken een gezamenlijke doorstart. Dit gebouw is van ons allemaal. Het is uw, jouw plek om samen gemeente te zijn van Christus.

Vannacht hebben enige Veldkampers hier ‘stiekem' een wereldbol met kruis binnengebracht. Zo staat er ook een bovenop de Veldkampkerk. Dat is een zeer oud symbool. Het symbool "Salvator mundi" (afbeeldingen zijn bekend van Titaan en Leonardo da Vinci). Het verwijst naar het feit dat Jezus de Redder (Heiland) van deze wereld is. Ik heb hier een afbeelding in het klein uit hout gesneden. Wij hebben dat eens gekregen van een groep studenten uit Duitsland die hier te gast was. We zetten het op de rand van de kansel als een permanente herinnering aan het Salvator-mundi-symbool boven op de Veldkampkerk.
Er zijn deze week linoleum-‘sneden' opgehangen die herinneren aan de Veldkampkerk. Ook het doop- en gedachtenisbord heeft hier een plaats gekregen.
Het heeft ons vorige week allemaal veel gedaan toen Andries de Paaskaars uit de Veldkampkerk droeg. Hij zal hem vandaag deze kerk weer binnendragen en op de standaard zetten. Deze zondag dus twee kaarsen. Maar dat slechts één keer, want het gaat om het ENE Licht dat Jezus Christus is. Irene zal de kansel-Bijbel van de Veldkampkerk binnendragen. Die zal voortaan een vaste plaats hebben hier op deze kansel. Ze komen binnen terwijl wij staande zingen Psalm 119:40 en 5 (in die volgorde). Daarna blijven we staan voor stil gebed, votum en groet.

Gebed van de zondag; gebed van verootmoediging
Here onze God,
Wij komen tot u in het gebed op deze mooie zomer-zondag. En we danken u, dat u ons hier een huis geeft en een thuis geeft - dat we in elkaar de broeder en zuster herkennen en dat u onze Vader bent. Vader met hoofdletters.
Wij danken u voor de Here Jezus, die daalde van uw hoge troon om met ons méns te zijn. Heer Jezus, U maakt ons één. U brengt ons tezamen. Wij eren en aanbidden u.
Here, wij bidden uw zegen af over deze kerkdienst. Allereerst willen wij u loven en naar U luisteren. Maar geef ons ook naar de wens van ons hart. Dat we bemoedigd worden. Dat we ons gekend mogen weten. Dat we wegwijzing ontvangen. Dat we de gelegenheid krijgen ons te ontplooien en dienstbaar te zijn.
Here, hoeveel rijkdom heeft u ons in elkaar gegeven. We hebben allemaal wat... En samen hebben we genoeg om met glans gemeente te zijn. We bidden voor de mensen thuis. Zij horen bij ons en we vragen U, dat ze ook van de dienst mogen genieten.
Vergeef ons, Heer, onze zonden. Want wij komen niet als mensen die zichzelf op de borst kloppen, zich groot houden, zich staande houden en zichzelf rechtvaardigen. We komen in alle kleinheid en nederigheid en weten, dat we in alles - maar dan ook echt in alles - afhankelijk zijn van uw goedheid en genade.
Hoor en verhoor ons in Jezus' naam. Amen.

Schriftlezing: Kolossenzen 1:1-14
1 Van Paulus, door Gods wil apostel van Christus Jezus, en van onze broeder Timoteüs. 2 Aan de heiligen in Kolosse, gelovige broeders en zusters die één zijn in Christus. Genade zij u en vrede van God, onze Vader. 3 In al onze gebeden danken wij God, de Vader van onze Heer Jezus Christus, voor u, 4 want we hebben gehoord dat u in Christus Jezus gelooft en alle heiligen liefhebt, 5 omdat u hoopt op wat in de hemel voor u gereedligt. Daarover hebt u gehoord toen aan u de waarheid verkondigd werd en het evangelie 6 u bereikte. Overal in de wereld draagt het vrucht en groeit het, ook bij u, vanaf de dag dat u over Gods genade hoorde en de ware betekenis ervan begreep. 7 Onze geliefde medewerker Epafras, die zich als trouw dienaar van Christus voor u inzet, heeft u daarin onderwezen. 8 En hij heeft ons verteld over de liefde die de Geest in u opwekt. 9 Daarom bidden wij onophoudelijk voor u, vanaf de dag dat we dat gehoord hebben. We vragen dat u Gods wil ten volle mag leren kennen door de wijsheid en het inzicht die zijn Geest u schenkt. 10 Dan zult u leven zoals het past tegenover de Heer, hem volkomen welgevallig. U zult vrucht dragen door al het goede dat u doet, uw kennis van God zal groeien 11 en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen. 12 Breng dus met vreugde dank aan de Vader. Hij stelt u in staat om te delen in de erfenis die alle heiligen wacht in het licht. 13 Hij heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van zijn geliefde Zoon, 14 die ons de verlossing heeft gebracht, de vergeving van onze zonden.  

Verkondiging

Gemeente van onze Heer Jezus Christus,

Vorige week zongen we in de Veldkampkerk de melodie van Psalm 68. Voor de psalmisten onder ons... daarin klinken altijd die mooie en diepe woorden mee van vers 7 berijmd: "God zij geprezen met ontzag. Hij draagt ons leven dag aan dag. Zijn Naam is onze vrede." Welnu, wat God individueel met ons doet, maakt Hij ook waar voor de hele gemeenschap. Hij draagt ons dag aan dag. Hij draagt ons door de tijd. En daar passen dan die mooie woorden bij, gedicht door Johanna de Wilde (het pseudoniem van Hans Mak), die we optekenen voor het nageslacht: God bouwt met mensen aan zijn Rijk; de wereld wordt een nieuwbouwwijk; een stukje nieuwe aarde! Een living Stone mag ieder zijn; Immers: wij allen, groot en klein; zijn voor de Heer van waarde! (Er wordt nu een plaatje geprojecteerd.)



Dit plaatje is suggestief genoeg om de gedachten eventjes t e laten gaan. We zijn allemaal levende steentjes. Die steentjes hebben gefigureerd in hun eigen context. Die van de Veldpkamp- en Stadsdennenkerk. Maar nu gaan we er wat mee schuiven. We maken er een nieuw plaatje van, een kunstig mozaïek. (Er wordt een tweede plaatje geprojecteerd.)



Dit is Ravenna, 5^e eeuw. Een doopschaal. Twee duiven. Ze drinken de vrede van Christus in. Ziet u - die ene duif kijkt nog een beetje achterom. Zo kijken wij ook nog wel eens met weemoed achterom. Geweldig niet!? Dit mozaïek is vijftienhonderd jaar oud en heeft nog niets aan zeggingskracht ingeboet. [De dopeling gaat de vrede (de duif is vrede) van Christus tegemoet, maar kijkt toch nog wat met weemoed achterom. Zo ambivalent is ons bestaan.]

Nu komen we aan het Bijbelgedeelte van vandaag. Het is volgens het oecumenisch leesrooster. We lezen verder met heel de kerk in dit land. We gaan verder waar we gebleven waren. Niets houdt ons af van die doorgaande beweging: Samen leven bij het Licht van Gods Woord.

We kiezen voor de ‘brief-lezing' van vandaag: Kolossenzen 1:1-14. Paulus is zelf nooit in Kolosse geweest. Dat lag in het huidige Turkije, zo'n 160 km ten oosten van Efese. De voorganger uit Kolosse is bij hem op bezoek. En vertelt over het gemeenteleven daar. Dat is Epafras. Het is voor Paulus aanleiding om een brief te schrijven. De gemeente moet vooral niet meegaan met de leringen van vreemde leraren. Paulus zit op dat moment in de gevangenis (4:18). Hij geeft de brief mee aan Tychikus.

In het eerste hoofdstuk spreekt Paulus de gemeente van Kolosse aan. Hij zegt daar enkele heel mooie dingen die ook bestemd zijn voor ons vandaag, gemeente van Harderwijk. En dan begint Paulus met danken. "Wij danken God, want we hebben gehoord, dat u gelooft in Jezus Christus en dat u elkaar liefhebt met de liefde van Christus." Ik zou zeggen. Laat dat dan ook het eerste zijn wat wij doen; Danken! Danken, dat we in elkaar de broeder en zuster herkennen. Danken dat we het geloof in Christus met elkaar delen. Danken dat zijn liefde onze gemeenschap vormt en in stand houdt. Het begint allemaal met danken voor wat God reeds gegeven heeft.

Het tweede waar Paulus op wijst, is dat de gemeente een zaak van gebed is. Vers 9: "Wij bidden onophoudelijk voor u, dat u de wil van God moogt verstaan - dat de Heilige Geest u inzicht zal geven." Dat is de grote uitdaging, waar we voor staan als wijkgemeentes Veldkamp- en Stadsdennenkerk. Hoe geven we daar vorm aan. Wat is belangrijk en wat helemaal niet!

Kerk zijn is niet zo gemakkelijk. Misschien heeft u de afgelopen week ook de ontwikkelingen gevolgd in Egypte. Morsi en de Moslimbroederschap hebben in het afgelopen jaar de democratie alleen maar gebruikt - of liever gezegd ‘misbruikt'- om aan de macht te komen. De nieuwe grondweg (dec. 2012) heeft allerlei fundamentalistische tendenties. Dat belooft niet veel goeds voor de minderheden in de Egyptische samenleving. De Christenen 7 à 8 miljoen Kopten (en ook andere Christenen) op een bevolking van in totaal zo'n 82 miljoen inwoners zijn zo'n minderheid, waarmee nauwelijks meer gerekend wordt / werd. Dat hebben ze al wel gemerkt toen er een kerkgebouw in Caïro werd vernield, terwijl de politie met de handen in de zakken stond toe te kijken. Wat bekent dat voor je als kerk - voor wat je zegt en wat je doet en wat belangrijk is?

Nu zijn wij Christenen in een heel andere setting. Maar voor ons is het niet minder belangrijk wat we zeggen en doen en wat we belangrijk vinden in onze samenleving. Je bent als kerk niet zomaar geloofwaardig! Het is niet genoeg als je alleen maar goed voor jezelf zorgt en je eigen ‘schapen' (gemeenteleden) op het droge hebt... Er wordt méér gevraagd: Hoe staan we in de samenleving? Hoe zijn we kerk in de buurt? Wat is ons antwoord op de crisis? Wat is ons antwoord op de breder wordende kloof tussen arm en rijk? Paulus zegt: We zullen Gods wil doen en de Geest zal ons inzicht geven! En daarom is er allereerst veel bezinning en gebed nodig. De kerk, onze kerk is een zaak van geloof en van gebed. We gaan er samen aan staan en dat vooral ook in PGH-verband, want we zijn er nog niet...

Kolossenzen 1. We beginnen met danken - punt 1. En we zullen vooral veel bidden - punt 2. En omdat een goede preek uit drie punten bestaat, wijs ik tenslotte op de laatste verzen 13 en 14. God heeft ons verlost uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het Rijk van Christus. Het Rijk van het Licht. En dan legt Paulus gelijk even uit wat dat betekent. Christus heeft ons verlossing gebracht en dat wil zeggen: vergeving van onze zonden.

Dat is nog wel even slikken, zo aan het eind van de preek. Wij zijn zondaren! Waar hoor je dat tegenwoordig nog? Wij zijn van nature geneigd om in te gaan tegen Gods geboden. We hebben er zojuist tien gelezen. Wij gunnen elkaar van nature geen tijd en ruimte, tijdruimtelijke wezens als wij zijn. Wie van ons staat op en durft het aan om dat te ontkennen? Wie meent daar boven te kunnen staan - de macht van de zonde, die ons neerhaalt en waarmee we elkaar neerhalen? Nee, als we vandaag onze samenwerking beginnen met een moreel appèl om er het beste van te maken en elkaar toch vooral tijd en ruimte te gunnen etc. dan komen we er niet. Dan zal de macht van de zonde ons neerhalen en dan zullen we elkaar neerhalen omdat we van nature op onszelf gericht zijn. Wat een evangelie dus vandaag! Wat een goede boodschap... dat het niet afhangt van onze inzet en zelfs niet van onze uiterste inspanning. Het is de Here Jezus, die 't ons geven zal. Hij tilt ons er bovenuit. Grijp zijn hand maar vast en maak met hem de beweging mee. Amen.

Dienst der gebeden
Getrouwe God en Vader die in de hemelen zijt,
Wij loven en prijzen uw naam. In de maalstroom van het leven geeft U ons een oriëntatiepunt: Uw Woord, levend gemaakt door uw Geest. Daarvan zingen wij. Dat vertellen we aan de kinderen. Dat brengt ons wekelijks samen. Het boek van U en de mensen. En wij allen daar omheen. In de luisterhouding. De voorganger evenzeer als het gemeentelid. Dank voor wat we meekregen: Altijd beginnen met danken. En de gemeente, de gemeenschap als een zaak van gebed. Here, dat we al biddend en bezinnend op het spoor komen wat U van ons vraagt. Wij bidden U om een goede samenwerking van de wijkgemeentes. Wij willen ook meebewegen met de Protestantse Wijkgemeente van Harderwijk. De vraag hoe we kerk zullen zijn in onze stad. Wij bidden u voor het werk van de Algemene Kerkenraad, de besluiten die genomen zullen gaan worden rond de organisatie van onze gemeente. [nu volgen voorbeden voor gemeenteleden. Ook wordt er gedankt voor de geboorte van twee kinderen. En we vervolgen dan als volgt]. We bidden u voor onze wereld in nood, voor de slachtoffers van vliegtuig- en treinongelukken. Voor hun nabestaanden. Wij bidden voor het volk van Egypte, zo in zichzelf verdeeld. We bidden u voor onze geloofsgenoten in dat grote land. Heer, dat de Moslim broederschap niet radicaliseert. Dat hun leiders eindelijk leren begrijpen wat democratie is en dat ze voortaan ook zullen rekenen met minderheden. Heer, we vragen uw zegen over de collecte. Zó - en juist ook zó willen wij concreet dienstbaar zijn aan elkaar en aan de samenleving. Zegen onze gaven en de diakenen, die ons voorgaan op de weg van dienstbaarheid en barmhartigheid. [Hierna bidt de gemeente hardop het Onze Vader.] Amen.