Het zijn bewogen weken nu de kredietcrisis is overgewaaid naar Europa. Familieleden met tegoeden op een IJslandse bank, bekenden die hun vermogen in korte tijd zien verdampen, twijfel omtrent een waardevast pensioen. Wij beleven momenteel het faillissement van ‘the american way of life'. Zelden hoorde ik de levensstijl van de Amerikanen beter typeren dan onlangs door prof. Heertje in een vraaggesprek op TV: "Eigen belang is goed voor het algemeen belang..." Acht jaar ‘Bush administration' wordt jammerlijk afgesloten, met een geldverslindende oorlog in Irak, een wegzakkende dollarkoers, een crash van de beurzen en een overheidsinjectie van 700 miljard om de economie te redden. Er is jarenlang gehandeld in gebakken lucht... ‘ongedekte windhandel' aldus één van de topeconomen. De republikeinen moeten tandenknarsend hun fiat geven aan overheidsbemoeienis. De verheerlijking van de vrije markthandel eist haar tol. Er blijkt een toezichthouder nodig te zijn om de overmoed van money-makers te beteugelen. Intussen wordt door McCain en Obama het verkiezingsspel gespeeld met holle frasen op zoek naar reputatieschade van de ander en lonkend naar de gunst van Joe de loodgieter. God bless America. Een beschamende vertoning. Om voorgoed je vertrouwen in politiek te verliezen.

Economie is psychologie zeggen de analisten. Het vertrouwen moet weer terugkomen. Regeringen dienen dat vertrouwen te herstellen door depositogarantieregelingen en het nationaliseren van banken. Het kwaad zit hem echter niet in het systeem; het zit in de mensen zelf. Het egoïsme van mensen, het grote graaien... bestuursvoorzitters die er met de bonussen vandoor gaan. Economie is ook een beetje theologie. Het is de hebzucht die van beleggers speculanten maakt. Niet voor niets noemt Jacobus de geldzucht de wortel van alle kwaad en is geldgod Mammon onrechtvaardig. Het is niet zo dat eigen belang goed is voor het algemeen belang. Ik schrijf deze column op zondag 19 oktober, Micha-zondag. De organisators van de Micha-campagne willen christenen er meer van bewust maken dat hun levensstijl bijdraagt aan armoede en onrecht in de wereld. Herstel van de economie begint daar waar mensen beginnen in te zien, dat ons een grens gesteld is. Economische vooruitgang wordt begrensd door de vraag naar het recht en het levensgeluk van de ander.